Wypieki, sałatki i dania obiadowe, które sprawdzą się zarówno podczas codziennego gotowania, jak i przy planowaniu uroczystości rodzinnych czy spotkań w gronie znajomych.
Taka sałatka bez wątpienia świetnie sprawdzi się podczas różnego rodzaju rodzinnych przyjęć czy podczas Świąt.
Warto jednak pamiętać o tym, by dobrze osączyć, a nawet odcisnąć z płynów zarówno seler jak i ananasa tak, by niepotrzebnie nie rozrzedziły one całej sałatki.
Mnie ona bardzo pozytywnie zaskoczyła.
Tego przepisu byłam bardzo ciekawa. Gdzie się na niego nie natknęłam, wszędzie był mocno chwalony. Ciasta z dodatkiem wiśni bardzo lubię, więc postanowiłam go wypróbować.
Ostatecznie mnie na kolana nie rzuciło, ale wszystko to rzecz gustu. Może jednak komuś z Was zasmakuje?
Lubicie desery? Ja co jakiś czas staram się zrobić domownikom niespodziankę w postaci różnego rodzaju deserów. Z podanych poniżej proporcji otrzymacie 3 duże, bądź 4 małe pucharki pysznego serowo-czekoladowo-kawowego kremu, przełożonego warstwą ciasteczkową. Ja wykorzystałam krótkie rurki waflowe w gorzkiej polewie czekoladowej – pasowały idealnie:)
Patrząc na ten przepis zastanawiałam się czy to aby nie jest jakiś żart. Wszystko w nim budziło moją wątpliwość – ilość drożdży, ilość płynów w stosunku do mąki, zaparzanie jej gorącym płynem, dodatek jajka – w ten sposób nigdy nie przygotowywałam ciasta drożdżowego.
Postanowiłam jednak zaryzykować, a skoro piszę o tym tutaj, znaczy to, że wszystko jednak wyszło świetnie. No… prawie świetnie;) Nad kształtem muszę jeszcze popracować;) Myślę, że nawet takie plastry/roladki bez skręcania ich fajnie by się spisały.
Bo smak – rewelacja!
Czytaj dalej Drożdżowe bułeczki z mięsno-pieczarkowym nadzieniem
Co jakiś czas nachodzi mnie ochota na pizzę. Niestety, w mojej okolicy w każdej pizzerii coś nam z lekka nie pasuje – albo jest za grube ciasto, albo dodatki nie takie jak lubimy, albo jest to typowo włoska pizza – z małą ilością składników i dużą ilością oliwy… albo raz na jakiś czas ciasto lub kurczak wychodzą przesuszone, w efekcie czego cała pizza jest mało przyjemna do jedzenia…
Warto więc wydawać pieniądze, jeśli na wstępie wiesz, że to nie będzie „TO”??
Niedawno natrafiliśmy na opinie, że w jednym z okolicznych miasteczek serwują fantastyczną pizze. Opinie na tripadvisor ma na prawdę dobre, więc obraliśmy ją na nasz cel;)
Już w lokalu poczuliśmy lekki niepokój, bo z dość dużej listy różnych smaków nie mogliśmy wybrać takiego najlepszego dla nas – w każdej jakiś składnik sprawiał, że nie mieliśmy na nią ochoty. W końcu wybór padł na pizze z gruszką. Samo ciasto było jak dla mnie ciut za twarde, gruszka natomiast zdecydowanie zbyt dojrzała (za słodka), a szynka parmeńska … cóż, wiecie jak czasami potrafi się w ustach „zaplątać”;) Reasumując – to nie było „TO”… znowu:(
Zrobiliśmy więc własną pizze z gruszką. Zainspirowałam się przepisem znalezionym na blogu Kuchenny Kodeks. Zaintrygował mnie głównie biały „sos”, czyli tak na prawdę kanapkowy serek. Powiem Wam nieskromnie, że ta nasza domowa pizza smakowała nam bardziej niż inne z pizzerii.
To zdecydowanie najlepsza opcja – sami decydujemy o wszystkim – o grubości ciasta, dodatkach… bo w końcu nie ma jak domowe;)
Polędwiczki najczęściej jadamy w najbardziej tradycyjnej formie – obsmażone i doprawione jedynie sola i pieprzem, bo takie najbardziej lubi nasze dziecko.
Czasem jednak decyduję się na wypróbowanie nowego przepisu. Tym razem próbę mogę zaliczyć do udanych – mięsko nam smakowało, wyszło mięciutkie i takie inne w smaku.
Kupiliśmy ziemniaki, które po ugotowaniu nie rozpadały się. Uznałam, że świetnie sprawdzą się one w sałatce.
Ta sałatka to jedna z lepszych sałatek ziemniaczanych jakie miałam okazję jeść. Idealne ziemniaki, kiełbasa krakowska, do tego lekko kwaśne jabłka i korniszony… Pysznie… i tylko o cebuli zapomniałam, bo przepis kiedyś tam przeczytałam, a potem robiłam „z głowy”;) ale i bez niej wyszło wyśmienicie.
Zdecydowanie polecam.
Już któryś z kolei raz łapię się na tym, że ciasta, do zrobienia których dość długo się zabieram i zebrać nie mogę, smakują mi potem wyjątkowo dobrze.
Tak też było i z tym wypiekiem.
Przepis swoje odczekać musiał. Do końca nie wiem dlaczego zwlekałam tak długo. Być może ten biszkopt z 4 jaj i jednej śmietanowej masy nie wydawał się zbyt podzielny? A my lubimy w weekend zjeść coś słodkiego.
Samo ciasto smakuje bardzo dobrze i wcale nie jest zbyt niskie;) Biszkopt wyszedł smaczny i wilgotny, a masa… miała w sobie coś niepowtarzalnego. Niewtajemniczeni wyczuli wiórki kokosowe, ale pozostałe składniki stanowiły zagadkę:) A właśnie posmak mielonych orzechów i białej czekolady jest moim zdaniem tutaj bardzo mocną stroną wypieku.
W oryginale do przygotowania masy wykorzystuje się 2 śmietany śnieżki. Ja wykorzystałam 1, ale myślę sobie, że masa wyszłaby jeszcze lepsza, gdyby całkiem z niej (śnieżki) zrezygnować, a wykorzystać do zagęszczenia serek mascarpone, ale to jeszcze do przetestowania.
